Dat er ook in de gezondheidszorg nog wel groei mogelijk is in autismevriendelijkheid, bewijst het ervaringsverhaal van An, een van onze Ambassadeurs in Autisme.

“An turnde graag en veel. Elke dag na school van vijf tot acht lekker uitrazen aan de turntoestellen, dat had ze nodig. Een hele dag op een stoel zitten tussen kwebbelende klasgenootjes, met een juf die soms wel rare dingen zei en heel simpele dingen dan weer eindeloos moest herhalen, daar werd An bloednerveus van. Na school gebruikte ze die zenuwen om lekker energiek te trainen. Van hard werken werd An rustig. De balk was heerlijk stevig en hij bleef staan waar hij stond. In de turnzaal werd doorgaans ook niet gekwebbeld, maar getraind en daar had An wel oren naar. Voor An was het normaal om met balken en valmatten rond te slepen. Toen ze dertien was, schoot er iets in haar rug toen ze in haar eentje een valmat optilde…”